داستان این جلسه:
حضرت محمد(ص) در مکه به دنیا آمدند. نام پدرشان «عبدالله» و نام مادرشان «آمنه» بود. عبدالله و آمنه در دوره‌ی کودکی حضرت محمد(ص) از دنیا رفتند. از این‌رو، ابوطالب عموی ایشان، مسئول نگه‌داری کودک مقدس یعنی محمد(ص) شد. سرزمین عربستان در وضع فرهنگی بسیار بدی قرار داشت. مردم بت‌پرست بودند. محمد(ص) که بسیار خوش اخلاق بود، به امین مردم معروف شد. مردم به ایشان بسیار اعتماد داشتند.
محمد(ص) در جوانی با بانوی نیکوکاری به نام خدیجه ازدواج کردند. در 40 سالگی از سوی خدا به عنوان پیامبر برانگیخته شدند. سه سال مخفیانه مردم را به اسلام دعوت کردند. اما ثروت‌مندان مکه که نگران بودند مردم به سمت اسلام بروند و از آن‌پس برده‌ی آن‌ها نباشند، با پیامبر اسلام و مردم مسلمان با خشونت رفتار کردند. حضرت محمد(ص) به دعوت مردم یثرب از شهر مکه خارج شدند و به یثرب رفتند. این سفر را در تاریخ اسلام با نام «هجرت» معرفی می‌کنند. تاریخ مسلمانان از این لحظه شروع می‌شود و دو کلمه «هجری شمسی» که پس از سال شمار ما ایرانیان آمده، مربوط به این سفر و هجرت پیامبر(ص) است.
ثروت‌مندان مکه، نیروهای زیادی جمع کردند و به پیامبر(ص) و پیروانش حمله کردند و چند جنگ را علیه ایشان و هوادارانش آغاز کردند. جنگ‌های بدر، اُحد و خندق نمونه‌ی این جنگ‌های بت‌پرستان علیه پیامبر(ص) و یارانش هستند.
در نهایت، مسلمانان به رهبری حضرت محمد(ص) پیروز شدند. آن‌ها شهر مکه را از بت‌پرستان پس گرفتند و همه‌ی بت‌ها را شکستند و مجدداً کعبه یا خانه‌ی خدا که 2600 سال قبل از آن توسط حضرت ابراهیم(ع) و پسرش حضرت اسماعیل(ع) ساخته شده بود را از وجود بت‌ها پاک کردند. اکنون 1400 سال است که مردم مسلمان به سمت کعبه سجده می‌کنند و به حج می‌روند و آن را طواف می‌کنند.
حضرت محمد(ص) 63 سال در دنیا عمر کردند. پیروان ایشان در جهان بسیار زیاد هستند. کتاب آسمانی ایشان قرآن است. در قرآن به هفت متعلق باید ایمان
داشت. مهم‌ترین موضوع کتاب قرآن که شاهکار پیامبری حضرت محمد(ص) است، موضوع توحید است.
