هوالحکیم
۱۲۵۰ سال پیش دختری معصوم از مدینه برمی‌خیزد و همراهِ بیش از ۳۰ برادر و خواهر خود در پی اقدام برادر بزرگتر و امام خود علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) در عزیمت به توس به ایران آمده، و به عنوان فرزندان امام موسی کاظم (ع) «نهضت موسوی» را شکل دادند؛ هرکدام به نقطه‌ای از ایران رفته و ساکن می‌شوند تا پیام اسلام حقیقی، مظلومیت امام(ع) و صداقت او را به همه برسانند.
این حرکت انبوه سرآغاز شکل‌گیری جامعه شیعی در ایران شد. هر کدام از این انسان‌های پاک و مجاهد، در هر نقطه‌ای که زندگی کردند با سبک زندگی خود حقیقت اسلام ناب و تشیع علوی را اثبات کردند؛ به گونه‌ای که پس از مرگ یا شهادت، قبرشان محترم شمرده شده، یادشان مقدس گشته و محل زیارت و توسل مردم می‌شدند. این گونه مردم ایران به برکت وجود و تداوم یاد و مزار ایشان، به تشیع گرویده و طی صدها سال این هسته‌های مردمی تشیع به هم پیوسته، به مرور، کل یکپارچه‌ای را در ایران تشکیل دادند. به این ترتیب می‌توان گفت ما در ایران «شیعه موسوی» هستیم.
برای توضیحات بیشتر، به جلسه ۲۱۷ کلبه کرامت با عنوان «جغرافیای نهضت موسوی» در کلبه کرامت مراجعه بفرمائید.
